Ազիզ Նեսին. Տարզանը
Մենք ապրում ենք Անկարայի Մալթափե թաղամասում, ճիշտ է բնիկ անկարացի չենք, բայց երկար ժամանակ է այստեղ ենք բնակվում: Երրորդ տունը,…
Վարդգես Պետրոսյան – Կինը, որին ես այլևս չհանդիպեցի
Արդեն երկու-երեք ամիս էր, ինչ ես հանդիպում էի այդ կնոջը համարյա ամեն օր։ Հանդիպում էի վաղ առավոտյան՝ կամ կանգառում սպասելիս,…
Վոլֆգանգ Բորխերտ. Գիշերն առնետները քնում են, իհարկե
Մենավոր պատի մեջ մնացած փուչ պատուհանը կարծես հորանջում էր իրիկնային արևի կապտակարմիր ճառագայթների մեջ: Քանդված, սեպաձև ծխնելույզի քարերի միջև փայլփլում էր փոշու ամպը: Մոխրակույտը պլշել էր: Նա փակեց աչքերը, միանգամից…Continue Reading →
Վիլյամ Սարոյան. Պետք է որ այսպես լինի
Երբ Ջորջ Գերշվինը մեռավ, ես մտածեցի, որ վատ չէր լինի ռենտգենով նկարել գլուխս, բայց բժիշկն ասաց, թե դրա կարիքը չկա:…
Վարդգես Պետրոսյան. «Երանի թե կորած լիներ…»
Դատարկ զամբյուղը ձեռքին տուն էր դառնում է այր ծաղկավաճառը։ Քանի՜ տարի է նա չէր տեսել երկինքը, բայց այդ պահին…